Monthly Archives Styczeń 2015

Przed 1970 r. w piśmiennictwie toczyła się szeroka dyskusja nad tym, który mechanizm alergii jest wykrywany za pomocą TTL. Obecnie wartość tego testu jest uznana zarówno w rozpoznawaniu zmian polekowych typu wczesnego [kompleksy immunologiczne na powierzchni limfocytu), jak późnego {przekaźniki alergii późnej wytwarzane przez limfocyty) i przyjmuje się, że wyjcrywa on limfocyty obdarzone pamięcią immunologiczną w stosunku do danego leku [32],

Zmniejszenie wydalania metabolitów kortyzolu w moczu notuje się już w ciągu pierwszych 24-48 h po zastosowaniu aminogiutetimidu, jednak efekt ten znika szybko po odstawieniu leku.

Niekiedy powstaje zapalenie rzeżączkowe otrzewnej pokrywającej macicę i jajowody wskutek zajęcia przez zakażenie ścian tych narządów na całej ich grubości. Częściej jednak zapalenie otrzewnej występuje wskutek bezpośredniego wylania się ropy zawierającej zarazki na otrzewną w otoczeniu ujścia brzusznego trąbek. Zapalenia takie nie mają zwykle charakteru ogólnego, gdyż same dwoinki Neissera nie żyją długo w jamie otrzewnowej. W przypadkach zakażeń mieszanych dochodzi jednak nieraz do bardzo groźnego, a nawet śmiertelnego zapalenia zajmującego całą jamę brzuszną.

Niepożądane wpływy niektórych leków mogą, za pomocą różnych mechanizmów, prowadzić do hiperglikemii, lub też odwrotnie – do neurogli- kopenii (stanów hipoglikemicznych). Działania tego rodzaju dotyczą zarówno osób bez uprzednich zaburzeń przemiany węglowodanów, jak i szczególnie często i wyraźnie osób genetycznie predysponowanych do rozwoju cukrzycy, lub też już chorujących na cukrzycę. W tej ostatniej grupie możliwości fizjologicznej adaptacji do hiperglikemizujących wpływów leków są ograniczone chorobą. Z tego wzglądu omówienie niepożądanego działania leków na przemianę węglowodanów staje się bardziej wyraziste na przykładzie osób z cukrzycą. Wiele leków może zmienić stopień wyrównania cukrzycy w wyniku bezpośredniego działania na przemianę węglowodanową, lub też z powodu interakcji z preparatami hipo- giikemizującymi.

Tylną ścianę pochwy oddziela od odbytnicy krocze złożone z mięśni i powięzi. Tylko górna część tylnej ściany pochwy stanowi rzeczywistą przegrodę między jamą Douglasa i światłem pochwy, tak że obniżenie i wypadanie tej górnej części powoduje obniżenie zatoki Douglasa, która może się znaleźć nawet przed wejściem do pochwy. Dość luźny stosunek anatomiczny, jaki istnieje między dolną częścią tylnej ściany pochwy i ścianą odbytnicy, tłumaczy, dlaczego nie towarzyszy wypadaniu tylnej części pochwy zbyt często powstanie pochwowego uchyłka odbytnicy. W przypadku zrostów istnieją natomiast dogodne warunki do wytworzenia się pochwowego uchyłka odbytnicy, gdyż przednia jej ściana pociągana jest przez tylną ścianę pochwy, która już wypadła.

Metabolizm leków w organizmie zależy od stanu genetyczno-enzyma- tycznego. W zależności od różnic genotypowych występują indywidualne różnice w szybkości i rodzaju metabolizmu leków [12]. Mogą one być przyczyną idiosynkrazji, Tym mianem określa się natychmiastowe reakcje na lek nigdy dotychczas nie stosowany. Około V, wszystkich enzymów odznacza się znaczną różnorodnością, która niekiedy wyraża się i w różnicach ich swoistej aktywności i odmiennym sposobie reagowania na leki. Wyróżnia się 2 gTupy różnic genetycznie uwarunkowanych w reagowaniu na leki:

Ze zjawiskiem tym spotykamy się również u dziewic w okresie dojrzałości płciowej, których niepodatna błona clziewicza uniemożliwia wprowadzenie do pochwy palca podczas badania, a obawa przed ewentualnym urazem wyzwala bolesny skurcz mięśni.

Zmiany zapalne sromu i pochwy, pęknięcia błony śluzowej i drobne owrzodzenia odgrywają dużą rolę w powstawaniu pochwicy, mogą być jednak również jej następstwem. Stan ogólnego rozdrażnienia, jaki – wcześniej lub później – powstaje wobec niemożności spółkowania mimo wielokrotnych prób, przyprawia kobiety o poważne przypadłości nerwowe, którym towarzyszą często bóle w krzyżu, upławy, parcie na mocz oraz na stolec.

Rozpoznanie pochwicy nie sprawia trudności, wykrycie jednak przyczyny, która ją wywołuje, nie jest rzeczą łatwą i z tego powodu rokowanie jest zawsze niepewne.

Postępowanie lecznicze przy wystąpieniu objawów toksycznych podobne jest do stosowanego przy zatruciu chinidyną. Przy bloku p-k lub rzadkoskurczu można także podawać izoproterenol, a także dwuwęglan sodu.

Badanie histologiczne. Zmiany dotyczą drobnych naczyń skóry właściwej, naczyń włosowatych, małych tętniczek i żyłek i polegają na rozszerzeniu światła, obrzęku śródbłonków, a także drobnych zakrzepach. Dokoła naczyń są widoczne nacieki, w okresach wczesnych głównie leu- kocytarne, następnie złożone z limfocytów. Krwinki białe wielojądrza- ste wykazują objawy rozpadu (leukocytoklazja). W obrębie ściany naczyń może występować martwica włóknikowata.

Solanki silne i o średnim stężeniu mają działanie głównie podniecające, wzmacniające i hartujące. Wpływają one korzystnie na krążenie w zakresie części rodnych i nadają się do stosowania u kobiet cierpiących na niedomogę jajników, niedorozwój części rodnych i brak miesiączki, u osób niedokrwistych, wątłych i chudych, u których borowina mogłaby wywołać skutki niepożądane. Kąpiele solankowe zwiększają liczbę czerwonych ciałek krwi i wpływają korzystnie na przemianę materii, dlatego też zaleca się je też kobietom po długotrwałych krwawieniach. Dzięki swemu podniecającemu działaniu przyspieszają one wchłanianie nacieków w okolicy macicy oraz jej przydatków, będących następstwem zakażenia tkanki miedniczej.

Obok kąpieli solankowych można stosować dodatkowo również kompresy ciepłe solankowe, zwłaszcza w przypadkach bólów towarzyszących podotrzewnowym mięśniakom oraz w przypadkach krwawień z powodu środściennych mięśniaków.

Może się to zdarzyć wskutek urazu mechanicznego (np. podczas spółko- wania, w czasie zabiegów mających na celu przerwanie ciąży itd.), ale także po pęknięciu macicy podczas porodu.

Do ogólnego zapalenia otrzewnej dochodzi również wskutek wypłynięcia z jajowodów ropy zawierającej zarazki ropa ta wypływa do jamy otrzewnowej przez ujście brzuszne jajowodów lub przez pękniętą ścianę ropniaka jajowodu czy jajnika.’

Zakażenie wskutek urazu mechanicznego, otwierającego połączenie jamy otrzewnowej ze światem zewnętrznym, stwierdzane jest w ginekologii bardzo często jako powikłanie po zabiegach operacyjnych.

Spośród bakterii, które odgrywają rolę czynnika zakaźnego, wchodzą tu w grę najczęściej lańcuszkowce i gronkowce ropotwórcze oraz pałeczka okrężnicy.

Jakkolwiek w ostatnim czasie zapatrywania co do celowości stosowania energii promienistej w raku trzonu uległy pewnej zmianie i statyslyki podane w ostatnim dziesiątku lat wspominają o lepszych wynikach, leczenie tą metodą stosuje się dotąd w zasadzie tylko w przypadkach, kiedy operacja jest niemożliwa, bądź to z powodu złego stanu zdrowia chorej i niekorzystnych warunków (podeszły wiek, choroby serca i inne ciężkie choroby organiczne, otyłość), bądź ze względu na zbyt późny okres choroby. W przypadkach tych dążymy do zniszczenia raka trzonu przez wprowadzenie do jamy macicy, soli radowych, po czym stosujemy naświetlanie promieniami Roentgena, które mają działać na leżące ewentualnie w sąsiedztwie ogniska nowotworu i zajęte przez naciek rakowy węzły chłonne.